Szkoła Podstawowa Nr 116
im. Aleksego Rżewskiego w Łodzi

W tym numerze:

• rozmowy z ciekawymi ludźmi
• Dzień Edukacji Narodowej
• dni, których nie znacie
• wakacyjne wspomnienia
• kącik zoologiczny
• nasze sprawy
• nasze recenzje
• z życia szkoły

Rozmowy z ciekawymi ludźmi

Kilka słów o nauczaniu historii

W tym numerze przeprowadziłyśmy wywiad z Panem Dariuszem Stępniakiem – nowym nauczycielem historii w naszej szkole, który odpowiedział na parę nurtujących nas pytań.

Co zainspirowało Pana do zostania nauczycielem historii?

Początkowo była to zwykła miłość do historii, wcale nie do dzieci i wcale nie do nauczania, a jedynie zafascynowanie przedmiotem. Mógłbym podzielić się również odrobinę osobistą historią, która wydaje mi się bardzo wartościowa. Wyobraźcie sobie, że jako młody chłopak zauroczyłem się córką mojej nauczycielki historii. Próbując zaimponować córce i matce, zacząłem się pilnie uczyć przedmiotu, co sprawiało mi przyjemność i stąd po czasie znalazłem się na stanowisku nauczyciela historii. Myślę, że nie zawsze było tak, że chciałem uczyć. Początkowo planowałem zostać archiwistą, nawet miałem swój epizod.

Który okres historyczny uważa Pan za najbardziej interesujący?

Chyba potraficie odpowiedzieć na pytanie, który to będzie, a jest to epoka napoleońska.

Jakie są największe wyzwania w nauczaniu historii?

Wychodzę z założenia, że nauczyciele zwykle podają tej historii za dużo, a dzieci lepiej rozumieją przeszłość, gdy faktów jest mniej, za to widoczne są ciągi przyczynowo - skutkowe, że jedno wydarzenie jest początkiem kolejnego i jedno wynika z drugiego. Tak naprawdę największym błędem nauczycieli historii jest to, że próbują nauczyć wszystkich wszystkiego, a nie najważniejszego.

 Czy uważa Pan, że uczniowie powinni lepiej znać jakieś konkretne wydarzenie lub okresy historyczne? Jeżeli tak, to dlaczego?

Uważam, że powinni i takich momentów historycznych jest bardzo wiele. Wszystkie te związane z przyszłością naszego kraju, oczywiście jednak najwięcej braków uczniowie mają z Polską po 45r . z bardzo wielu względów, jednak najczęstszy to taki, że nauczyciele po prostu nie zdążają realizować całego programu i te ostatnie wydarzenia, tak naprawdę najważniejsze, bo wpływające na codzienność, na wasze życie, są zrobione na prędko, a mają najwięcej wpływu na to, co się dzieje teraz.

Co lubi Pan najbardziej w swojej pracy ?

Zmieniło się to, ponieważ początkowo z chęci związania z historią planowałem zostać archiwistą, a później załapałem chęć i misję pracowania z młodymi ludźmi, by ich nauczać. Uważam, że to jest świetne zajęcie. Wydaje mi się, że przez to, że jestem tak zwanym pokoleniem łącznikowym całkiem nieźle znajduję z wami kontakt. Wchodzę w takie mniej sformalizowane relacje i przez to wszystko się lepiej udaje.

 Czy podoba się Panu praca w naszej szkole? Jeśli tak, to dlaczego? Jeżeli nie, to również dlaczego?

Podoba mi się bardzo głównie przez moje dotychczasowe doświadczenia. Mianowicie uczyłem w szkole z drugiej części miasta, w blokowisku i tam dzieci były edukacyjnie słabsze, więc ta historia była okrojona jeszcze bardziej. Marzeniem każdego belfra jest mieć klasę złożoną z jak najlepszych uczniów i widzę, że tutaj poziom edukacyjny jest bardzo wysoki, dzieci są bardzo mądre i to sprawia dużo radości uczyć was. Jak widzę, że prawie wszystkie klasy w większości mają ręce podniesione w górę, że zgłaszają się, radośnie do tej historii podchodzą albo przynajmniej starają się, to mi serce rośnie.

Dziękujemy za wywiad.

Wywiad przeprowadziły Zofia Mosińska i Aleksandra Nowicka z klasy VII b

Świat wokół nas

Halloween w Ameryce

 Halloween należy do jednych z popularniejszych świąt w Ameryce, na które czekają cały rok nie tylko dzieci, ale też dorośli. Jest tam również dużo tradycji halloweenowych takich jak przebierania się w różnorodne przebrania, chodzenie po domach i zbieranie słodyczy, duże imprezy oraz dekorowanie domów, lecz mówi się też o tym, że w niektórych miastach w Ameryce zbieranie cukierków przez dzieci poniżej 12 roku życia jest zabronione.

Halloween to czas, w którym ulice stają się pełne kolorów, a domy ozdobione są dyniami i wszelakimi światełkami. Jednak halloween to nie tylko zabawa i zbieranie cukierków. Święto to ma swoje korzenie w dawnych wierzeniach i tradycjach, takich jak święto celtyckie Samhain, które obchodzono na przełomie października i listopada, celebrowano wówczas koniec sezonu żniwnego. Celtowie wierzyli, że ostatniego dnia października tak bardzo zacierają się granice pomiędzy światem żywych i martwych, że zmarli mogą do nas powrócić, aby ich odstraszyć wkładali na siebie kostiumy i maski.

Dla wielu Amerykanów halloween jest też czasem do refleksji. Istnieją przesądy, że jeśli 31 października zobaczy się pająka, to powszechnie uważa się, że jest to duch ukochanej osoby, który nad tobą czuwa lub że jeśli przez cały dzień w halloween będziemy chodzić do tyłu i założymy ubrania na lewą stronę, o północy zobaczymy czarownice. W Ameryce stają się również coraz popularniejsze tak zwane domy strachów, które przyciągają zarówno mieszkańców, jak i turystów. Halloween w Ameryce to bez wątpienia wyjątkowe doświadczenie, które warto przeżyć.

Nadia Piaseczna klasa VII b

Wakacyjne wspomnienia

Fiordowa Norwegia

W te wakacje miałam okazję odwiedzić malowniczą Norwegię, czyli państwo znajdujące się na północy Europy, charakteryzujące się piękną przyrodą i cudownymi ludźmi. Zaczynając od nowoczesnego Oslo do samego Przylądka Północy zobaczyłam wiele zapierających dech w piersiach widoków. Norwegia słynie między innymi z rozległych jezior i wysokich szczytów, oferując tym samym doskonałe warunki do chodzenia po górach i kempingowania w łonie natury. Wąskie zatoki wyrzeźbione przez lodowce nazywane są fiordami, tworzą one unikalny skalisty krajobraz. Bardzo uroczym widokiem, często spotykanym na północy Norwegii, są renifery przechadzające się swobodnie po drogach. Są one jednak pod ścisłą ochroną, dlatego nie należy ich płoszyć bądź przepędzać. Zbliżając się ku Przylądkowi Północy przyroda staje się znacznie rzadsza, a powietrze zagęszcza mgła. Kuchnia w tych rejonach odznacza się potrawami głównie z wędzonych ryb, ziemniaków i leśnych owoców.

 Uważam, że była to wspaniała przygoda, którą zapamiętam na długo!

Autorka tekstu i zdjęć - Blanka Oleksiak klasa VII b.

Ciekawostki

Nietypowe dni z kalendarza w październiku i w listopadzie

 7 października - Dzień wanny

 Osoby, które mają wannę, mają co świętować, wygodna wanna jest dużym plusem. Można się odprężyć, wrzucić musującą kulę do kąpieli lub pachnące kryształki. Jeśli masz czas i chęć, to koniecznie zrób sobie w tym dniu kąpiel z pianą!

11 października - Światowy dzień jaja

Ale jaja! Dziś jest dzień jaja! Nie chodzi jednak o to, by zrobić kawał bliskiemu. W tym dniu możesz zjeść potrawę, która zawiera jajka. Wybór jest spory, a same jajka mają w sobie wiele walorów zdrowotnych i są smaczne. Możemy również zwrócić uwagę na to, że bardzo dużo potraw, przysmaków lub dań zawiera właśnie jajka.

15 października - Światowy dzień mycia rąk

Mycie rąk jest bardzo ważne. Pamiętajcie o tym. Akcja ma zachęcić wszystkich ludzi, a zwłaszcza dzieci, do regularnego mycia rąk. W tym dniu Wasze ręce powinny być wymyte bardzo starannie.

 23 października - Dzień miłośników pluszaków

To święto przeznaczone jest nie tylko dla dzieci. Wielu dorosłych na pewno też posiada lub kolekcjonuje pluszaki. W tym dniu możecie zwrócić większą uwagę na swoje maskotki. Bawcie się nimi ze znajomymi, może nawet się wymieniajcie:)

 31 października - Światowy dzień oszczędzania

 31 października jest dobry czas, aby zacząć oszczędzać. Można zakupić sobie skarbonkę i odmawiać drobnostek, dzięki temu możemy dużo zaoszczędzić. W tym dniu można również zwrócić uwagę jak dużo i często wydajemy pieniądze oraz czy nie idzie to na niepotrzebne nam rzeczy.

3 listopada - Dzień kanapki

 Mam dla Ciebie super zadanie! Zrób nietypową kanapkę i zjedz ją ze znajomymi.

9 listopada -Dzień adopcji

Pamiętaj, że zwierzęta ze schroniska są tak samo kochane jak te z hodowli! Gdy zaadoptujesz futrzaka ze schroniska, dajesz mu pomoc i szczęście do końca życia.

 10 listopada - Dzień łamańców językowych

W ten dzień spróbuj bezbłędnie wypowiedzieć kilka polskich łamańców językowych! Klasyczne to: Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego. Stół z powyłamywanymi nogami. W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie.

18 listopada - -Dzień Myszki Mickey

 Czy wiedziałeś, że bohater Mickey Mouse jest już z nami od 97 lat? Ten dzień upamiętnia postać fikcyjną, która wywodzi się ze świata Disneya. Polecam obejrzeć!

19 listopada - -Dzień toalet

W wielu miejscach publicznych toalety pozostawiają wiele do życzenia, jeśli chodzi o czystość Światowy Dzień toalet to inicjatywa podjęta przez Światową Organizację Toaletową, a jej celem jest podwyższenie standardów ubikacji na świecie.

Laura Pawlak i Natalia Jarosz z klasy VI b

Ważne sprawy

Dzień Edukacji Narodowej

Nauczyciel to ktoś bardzo wyjątkowy, kto potrafi wykorzystać swoją pomysłowość, dobroć i dociekliwy umysł do wypracowania rzadkiej umiejętności zachęcania innych do myślenia, marzenia, poznawania, próbowania, działania - B.Conklin

14 października obchodzimy Dzień Edukacji Narodowej, potocznie zwanym Dniem Nauczyciela. Funkcjonują obie nazwy. Z lekcji historii wiemy, że na wniosek króla Stanisława Augusta Poniatowskiego dnia 14 października 1773 r. została utworzona Komisja Edukacji Narodowej umożliwiająca dostęp do nauki różnym warstwom społecznym. Dla upamiętnienia tego faktu obchodzimy Dzień Edukacji Narodowej. Jednak w 1972 r. ustawą Karty Praw i Obowiązków Nauczyciela ustanowiono ten dzień Dniem Nauczyciela. Natomiast 10 lat później mocą ustawy Karta Nauczyciela przywrócono temu dniu nazwę Dzień Edukacji Narodowej. Pamiętajmy, że jest to święto wszystkich pracowników oświaty, a także szkolnictwa wyższego. Choć jest to święto wcale nie oznacza, że nauczyciele i pracownicy oświaty mają wolny dzień. Faktycznie nie mają zajęć dydaktycznych, ale są angażowani do organizacji imprez i akademii, czy wycieczek.

 Obchody w innych krajach są w innych dniach kalendarzowych. Stany Zjednoczone wyznaczyły pierwszy wtorek września, podobnie jak Ukraina, która też nie ma stałej daty, bo jest to pierwsza niedziela października. Chiny- 10 września, data nie nawiązuje do ważnego wydarzenia, nauczyciele mają pół dnia wolnego. Argentyna- 11 września w rocznicę śmierci pierwszego cywilnego prezydenta i obchody trwają nawet kilka dni. Litwa- 5 października, jest to dzień wolny dla nauczycieli, a obchody zaczynają się dzień wcześniej, kiedy to lekcje prowadzą starsi uczniowie dla młodszych. Finlandia - choć uznana jest za kraj z najlepiej ocenianym na świecie systemem szkolnictwa nie ustanowiła takiego święta, to uczniowie 9 kwietnia składają podziękowania nauczycielom. W Indiach obchody są 5 września, gdyż jest to rocznica urodzin pierwszego ministra edukacji kraju. Tajlandia obchodzi się to święto najhuczniej dnia 16 stycznia i nazywa się ono Wai Kru, odbywa się wiele ceremonii i jest obrzęd padania do stóp nauczycieli i wręczania im wianuszków. W Szwecji świętuje się 7 listopada, na wieczornych spotkaniach z nauczycielami i zwyczajem jest spożywanie kruchego ciasta z migdałami, czekoladą i toffi. Ciekawym krajem jest Meksyk, ponieważ obchodzi to święto 15 maja, podobnie jak Korea Południowa.

 Nadia Marzyńska klasa VII b

Z życia szkoły

Czego nie wiecie o swoich nauczycielach? Informacje na poważnie i z przymrużeniem oka

 Siostra Iwona

Na studiach trenowała szermierkę przez co prawie straciła oko. Jak siostra znalazła swoje powołanie? Siostra pojechała do Łeby (nadmorskiego miasteczka). Pewnego razu, gdy była na spacerze, usłyszała z kościoła następujące słowa ewangelii o bogatym młodzieńcu, który wszystko robił, ale nie umiał zostawić swojego bogactwa i iść dalej. Siostra pomyślała wtedy, że ma wszystko - dom, pracę, ale czy to będzie najważniejsze. I wtedy siostra po raz pierwszy pomyślała, aby wstąpić do zakonu, skończyła studia i dołączyła do sióstr świętej rodziny z Bordo. Siostra była zaskoczona, że trzeba znać więcej niż jeden język. Nie umiała angielskiego, ponieważ nie uczono wtedy w szkołach tego języka, więc postanowiła uczyć się francuskiego, z którym miała wiele śmiesznych wpadek.

Pan od historii - Dariusz Stępniak

Jest wielki fanem J.K. ROWLING i serii o Harrym Potterze. Ma kota, który uwielbia ciasne przestrzenie i nieraz prawie przez to stracił życie, wchodząc do pralki czy nawet zmywarki.

Pani od francuskiego - Iwona Mączkowska

 Jeździ na elektrycznym rowerze.

Pani psycholog Kinga Blachowska

Ma 25 lat. Mieszkała przez pół roku we Włoszech,. Ma jamnika, który ma 103 cm długości.

Informacje zebrały Julia Kiliańska i Maja Sodulska z klasy VI c.

Zgadnij , kto to ?

Nasze recenzje

Mocarne mózgi

“Mocarne Mózgi” Adama Kaya to lektura dla osób, które lubią dowiadywać się ciekawych informacji o ludziach, którzy zmienili przyszłość i dla osób, które lubią czytać w żartobliwy sposób. Z tej książki możecie się więcej dowiedzieć o Albercie Einsteinie lub o Grecie Thunberg. W tej książce możecie sobie zrobić quizy o wynalazcach, o ich dzieciństwie, rodzinie i o pomysłach. Zamiast rysunków przedstawiających wynalazców są narysowane mózgi, które przedstawiają ich mądrość i kreatywność.Jest to pozycja, która nie ma kategorii wiekowej, czyli jest dla wszystkich.

 Adam Kay jest brytyjskim pisarzem komediowym, komikiem i byłym lekarzem. Urodził się w 1980 r. Pisze ze swoim psem Pippinem i z ciotką Pruellą o swojej pracy, zarówno dla dzieci i dla dorosłych.Mam nadzieję, że zachęciłam Was do kupienia lub wypożyczenia tej książki i przeczytania jej, a może sięgniecie po inne części z tej serii autorstwa Adama Kaya.

Weronika Domińczyk klasa VI c

 Wattpad

Wattpad to aplikacja, która pozwala nam na pisanie swojej własnej opowieści i dzielenie się nią z innymi. Polega na tym, że mamy możliwość napisania historii i opublikowania jej. Dla osób, które chcą napisać taką powieść, to naprawdę dobra opcja, jest ona do tego dość poręczna, ponieważ Wattpad można zainstalować na Androidzie, IPhone oraz Windows. Jak sami widzicie, tablet, laptop, telefon, komputer, a nawet czytnik książek nie jest przeszkodą. Jeśli jednak ktoś nie zamierza pisać książki, nadal znajdzie tam wiele powieści do przeczytania. Nie martwcie się, nad Waszymi opowieściami czuwają polscy Ambasadorzy Wattpada.

Amelia Kantor klasa VI b

100 dni słońca

 Czasami najpiękniejsze rzeczy to te, których nie widzimy. Szesnastoletnia Tessa Dickinson ulega wypadkowi, na skutek którego traci wzrok. Dziewczyna ma wrażenie, że cały świat się wali i nic już nie ma sensu. Większość czasu spędza w swoim pokoju, co tak naprawdę nie jest zbyt dużą zmianą. Jest przerażona tym, że wzrok może nie wrócić już nigdy i jest przekonana, że nie ma już żadnego powodu do radości. Dziadkowie dziewczyny postanawiają zamieścić ogłoszenie w lokalnej gazecie. Szukają kogoś kto pomoże Tessie wrócić do pisania wierszy i blogowania, które kiedyś dawały jej szczęście. A właśnie tego chcą dla swojej wnuczki –żeby była szczęśliwa. Chcą, żeby wróciła do codzienności i znowu się uśmiechała. Wtedy właśnie pojawia się on, Weston Ludovico, chłopak w wieku Tessy o przystojnym wyglądzie i z pewną tajemnicą. Weston, wiedząc przez co przechodzi dziewczyna, postanawia jej pomóc. Jest tylko jeden warunek - dziadkowie nie powiedzą jej o tym, że jest niepełnosprawny. Tessa nie mogąc zobaczyć chłopaka jest w stosunku do niego opryskliwa i niemiła, ale dla Westona to najbardziej wyjątkowe i autentyczne doświadczenia: być traktowanym jak normalny człowiek, a nie ktoś nad kim trzeba się użalać. Więc postanawia wrócić do domu Dickinsonów. I jeszcze raz. I kolejny. I kolejny…

,,100 dni słońca ” to historia wspaniałej miłości i przyjaźni. Opowiada o problemach niepełnosprawnej osoby i jej bliskich, którzy próbują jej pomóc, choć nie zawsze im to wychodzi.Czytałam tą książkę na samym początku wakacji i to właśnie wtedy skradła mi serce. Kocham Tesse, Westona i ich historię, która sprawiła, że kilka razy uroniłam łzę. Mam ogromną nadzieję, że jeżeli ją przeczytacie, też pokochacie ich najbardziej na świecie, mimo że Tessa czasami była wkurzająca... Weston za to nigdy mnie nie zdenerwował, to wspaniały chłopak i chciałabym, żeby istniał naprawdę. Książka jest napisana z perspektywy zarówno Tessy jak i Westona, co pozwala nam poznać ich punkty widzenia. Jest to jak dotąd jedyna książka napisana przez Abbie Emmons, mam nadzieję, że nie ostatnia. Polecam ją każdemu. W sam raz na wolne popołudnie albo nawet na dwa.

Joanna Szutenbach klasa VI c

Kącik zoologiczny

Mój przyjaciel pies

Nutka

Nutka to mój pies, sunia, która ma 6 lat. Jej rasa to border collie. Jest bardzo mądra, miła, zabawna, śmieszna i lubi się bawić. Często rzucamy jej frisbee, piłkę lub gramy w chowanego. Uwielbia długie spacery.

 Border collie są to eleganckie, średniej budowy pieski. Zazwyczaj mają średnio długą sierść, umaszczenie ich jest dowolne, jednak nie białe. Mój ma kolor czarno-biały. Border collie zostawia dużo sierści, więc trzeba go często wyczesywać. Często mają czarne plamki na nosie. Są to bardzo inteligentne psy. Sprawdzają się jako psy ratownicze, w dogoterapii, a także przy wykrywaniu narkotyków. Te psy uwielbiają się kąpać w jeziorach i rzekach. Nutka, gdy tylko poczuje wodę od razu do niej wskakuje. Psy te lubią również zaganiać owce, ponieważ to psy pasterskie. Cały czas by się bawiły i nie czują przy tym zmęczenia. Na zawodach zwierzęcych zwykle to one wygrywają, bo mają świetną formę.

Maria Mosińska klasa IV a

Gucio

Mój piesek jest moim najlepszym przyjacielem, ale też członkiem naszej rodziny, którego bardzo kochamy i który codziennie sprawia, że życie staje się radosne. Gucio jest małym pieskiem o białej sierści, która wymaga regularnej pielęgnacji. Ma ciemne duże oczy i czarny błyszczący nos. Jest bardzo pogodnym pieskiem, uwielbia zabawy oraz bieganie po domu i ogrodzie. Jego ulubionym przysmakiem są psie kostki o smaku wołowiny lub kurczaka, często też je nasze domowe obiady. Gucio uwielbia smyranie za uszami i po brzuszku, które mu bardzo często zapewniam.

To mały piesek, który ma bardzo wielkie serce - jest towarzyski i uwielbia spędzać czas z moją całą rodziną. Gucio bardzo lubi spacery, na które często z nim wychodzę. Jest inteligentnym psem i szybko uczy się nowych sztuczek np: nauczyłem go trzymać smycz w pyszczku, jak chce wyjść na dwór lub sam przynosi miskę, jak chce pić. Gucio to nasz mały leniuszek, bardzo często, kiedy my jesteśmy poza domem, śpi. Bardzo kocham mojego pieska i cieszę się, że jest z nami już od 6 lat.

Maciej Ziółkowski klasa IV a

Mija

Prawdziwy przyjaciel człowieka...

Każdemu z Was zapewne od razu przychodzi na myśl wasz ukochany pupilek domowy. W moim przypadku jest to rudy, pięcioletni piesek o imieniu Mija. Mija ma czarne duże uszka, czarny futrzasty długi ogonek i karmelowe oczka. Wygląda trochę jak mały lisek, jednak kocha ludzi, to znaczy mnie i moją rodzinę. Uwielbia codziennie rano budzić mnie swoim długim i mokrym językiem. Po udanej pobudce Mija prowadzi mnie do szafki z ciastkami i szczeka, gdyż jest wielkim łakomczuchem. Mój pies jest ruchliwy i szczekliwy, zawsze ma coś do powiedzenia, tylko szkoda, że jej nikt nie rozumie. Tym bardziej dziwi mnie to, że za każdym razem, kiedy mi jest smutno i mam zły humor, to ona pierwsza przychodzi mnie pocieszyć. Uwielbia wtedy się przytulać i dawać mi buziaki, potrafi mnie rozśmieszyć i od razu wraca mi humor. Zna wiele różnych sztuczek takich jak: siad, leżeć, podskocz, pokaż brzuszek, a nawet łapa i druga łapa. Bardzo ją kocham, dobrze mieć takiego przyjaciela.

Amelia Dziewirz klasa IV a

Kącik żartów

Przychodzi i idiota do serwisu:

- Panie majster, coś mi cieknie spod auta.

 -To olej.

-To oleję.

Recepcjonistka hotelowa wita wczasowiczów:

 -Zapewniam, że będą się państwo czuli jak u siebie w domu.

 -Zwariowała pani?! Ja tu przyjechałem wypocząć!

 Jasio, jadąc pociągiem idzie do toalety, a gdy z niej wychodzi , nie pamięta, gdzie siedział. Stoi więc na korytarzu i płacze. Nagle podchodzi do niego konduktor:

 -Co się stało?

 -Nie mogę znaleźć swojego przedziałuuuu…

-A może pamiętasz coś charakterystycznego z tamtego miejsca?

-Tak! Pamiętam! Za oknem było jezioro!

Toczy się sprawa w sądzie: wezwana zostaje sekretarka szefa młoda, ładna blondynka.

 -Czy wie pani, co pani grozi za składanie fałszywych zeznań?

 -Tak! Z tego co słyszałam, dwieście tysięcy i futro z norek!

 Dzwoni telefon:

-Panie Kowalski?

-Tak?

-Proszę przyjechać po Jasia do szkoły.

-No nie… …znowu coś przeskrobał?

- Nie, ale już prawie północ… -

- A wiesz, Marian, że każdy człowiek ma jakieś nawyki?

-Tak? A ja też mam?

-Tak.

 - A jakie?

 -Na przykład ty mieszasz herbatę z cukrem prawą ręką.

 -No i?

 -A większość ludzi używa łyżeczki…

W bardzo wysokich górach nad przepaścią, krętą drogą jedzie autobusem wycieczka.

-I co, boicie się państwo?

-Tak!- krzyczą pasażerowie.

-To proszę robić to, co kierowca.

 -A co on robi?

-Zamyka oczy.

Co mówi informatyk na ślubie?

- Pobieranie ukończone.

Wyboru żartów dokonał Julian  Bińkowski z klasy VII b

Nasze sprawy

Zapytałyśmy kolegów i nasze koleżanki z klas IV - VIII o to, z jakiej aplikacji korzystają najczęściej, co robią w wolnym czasie na telefonie. W sondzie wzięło udział 114 uczniów, a przeprowadziły ją Julia Sanigórska i Julia Pakuła z klasy VII b. Oto wyniki:

 Jakiej aplikacji poświęcacie najwięcej czasu?

 Tik Tok: 40

 Instagram: 31

You tube:17

 Spotify: 9

 Messenger: 7

Facebook: 4

 Google: 3

Whatsapp:3

Z przeprowadzonej ankiety wynika, że najczęściej używanymi aplikacjami wśród uczniów naszej szkoły są Tik Tok i Instagram, czyli typowe zabijacze czasu oraz źródła informacji na temat życia sławnych osób lub naszych znajomych.

Szkolne koło mediatorów

Szkolne koło mediatorów w ostatnich dniach przeprowadziło ankietę na temat samopoczucia uczniów w poszczególnych miejscach w szkole. Pod uwagę byli broni wszyscy uczniowie. Członkowie koła na przerwach pytali losowe osoby o ich nastrój. Zapytani byli proszeni o odpowiedź na dwa pytania : W którym miejscu w szkole czujesz się najlepiej i dlaczego? oraz W którym miejscu w szkole czujesz się najgorzej i dlaczego?

 Z odpowiedzi uczniów wynika, że miejscami, gdzie czują się najlepiej kolejno są: dwór, szatnia lub korytarz, toaleta ze względu na swobodę i brak stresu. Natomiast miejscami, gdzie uczniowie czują się niekiedy niekomfortowo są niektóre sale lekcyjne, co jest związane z trudnością przedmiotów, ale przede wszystkim korytarz z powodu nadmiernego hałasu.

Wnioski opracowali: Nadia Marzyńska, Otylia Popławska, Lidia Kietrys, Karol Moćko, Agata Banacińska

W następnym numerze zapytamy Was, jakie macie pomysły na zredukowanie hałasu w czasie przerw, może uda nam się wypracować sposób na poprawienie komfortu naszych uszu.

Piszesz wiersze, opowiadania, recenzje albo chcesz spróbować swoich sił w pisaniu artykułów? Fotografujesz, rysujesz, masz duszę artysty? A możeprzeżyłeś coś ciekawego, czym chcesz się podzielić z innymi? Jeżeli tak, zgłoś się do nas! Zapraszamy do współpracy wszystkie zainteresowane osoby!

Opiekun gazetki - p. Dorota Bartczak

Redaktorzy:

Blanka Oleksiak, Nadia Marzyńska, Julian Bińkowski, Julia Pakuła, Zofia Mosińska, Aleksandra Nowicka, Julia Sanigórska, Nadia Piaseczna, Maja Sodulska, Katarzyna Stańczykowska, Alicja Zjawiona, Julia Kiliańska, Weronika Domińczyk, Joanna Szutenbach, Laura Pawlak, Amelia Kantor, Natalia Jarosz, Amelia Dziewirz, Maria Mosińska, Maciej Ziółkowski.